Zagadnienia : Dopiski WfS

t. 35

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

Palcowanie wpisane do WfS

!!!   miniat: nic.                    TGTU

Bez palcowania lekcyjnego

..

W tekście głównym uwzględniamy palcowanie wpisane najprawdopodobniej przez Chopina do WfS. Zwraca uwagę, że jest ono inne niż wskazane w WfD w analogicznym pasażu w t. 17.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Różnice palcowania , Dopiski WfS

t. 36-37

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

Palcowanie wpisane do WfS

Bez palcowania lekcyjnego

..

W tekście głównym uwzględniamy palcowanie zapisane przez uczennicę, a pochodzące najprawdopodobniej od Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS

t. 38

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

Palcowanie wpisane do WfS

!!!   miniat: wycinek, od ósemki g1 do ćwierćnuty as1, tylko górna 5-linia.                        TGTU

Bez palcowania lekcyjnego

..

W tekście głównym podajemy pochodzące najprawdopodobniej od Chopina palcowanie wpisane w WfS.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS

t. 42

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

..

Jako 2. szesnastkę obu figur Wf ma błędnie ces, a Wa – zapewne w wyniku adiustacji tej wyraźnie fałszywej wersji – es. Wersja Wa, choć harmonicznie możliwa, jest z pianistycznego punktu widzenia nieprawdopodobna. Natomiast ołówkowa poprawka ces na As wpisana w WfS, zgodna z wersją A (→KFWn), może pochodzić od Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błąd tercjowy , Dopiski WfS

t. 50

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

Bez znaku w A (→KFWn, →WfWa)

!!!   miniat: wycinek, ten takt, obie pięciolinie; tu Wf2.               EZTU = wiązanie 

Akcent długi w WfS, możliwa interpretacja

EZnieU

..

Duży lecz niejasny, ołówkowy dopisek w WfS mógłby być znakiem , lub – co zdaniem redakcji znacznie prawdopodobniejsze – akcentem długim. Najlepszym kandydatem do zaakcentowania wydaje się punktowana ósemka b1-b2, jednak ze względu na to, że interpretacja powyższa obarczona jest dużą niepewnością, nie proponujemy jej w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS